Zo bijzonder, die eerste weken waarin je 'nog niet weet wat het gaat worden'. Nou ja, worden...'het' is het natuurlijk al....een jongen of een meisje.
Altijd als ik mijn toekomst 'voor me zag', zag ik in gedachten 2 kleine blonde meisjes op de achterbank.
Toen ik zwanger was had ik steeds rare dromen over snoepjes, meisjes en vooral heel veel roze. Ons gevoel was er ook naar: dit is een meisje! En toen we bij de 20-weken echo heel eventjes in de veronderstelling waren dat t een jongetje was, waren we heel verbaasd en klopte het totaal niet met ons gevoel, haha.
Deze zwangersshap is, nu al, totaal anders. In tegenstelling tot de vorige keer ben ik nu echt niet misselijk meer. Wel geweest, van een week of 7 tot 12, maar niet te vergelijken. 40 Weken lang had ik een afkeer van alles wat zoet, vet en ongezond was, en ging ik al over m'n nek als ik de E-nummers rook.
Nu ben ik na 12 weken echt niet misselijk meer, ben niet 7 kilo afgevallen en vorige week had ik dringend behoefte aan een grote, zoete, taart van Multivlaai :D. Het excuus was dat we de volgende dag bezoek kregen, maar voor de dag om was had ik al twee stukken op....De afkeer van vlees is ook lang niet zo groot. Een hamburger van Mc Donalds daar haal ik mn neus voor op, maar ik denk dat als je nu (! -'t is half 4 's middags) een verse ossenhaas met peperhaas voor mn neus zou neerzetten, dat ik daar wel raad mee zou weten! Aftellen maar naar Kerstmis, want de enige ossenhaas die echt lekker (en zeer mals is!) als je hem doorbakt (echt waar!), komt helaas niet van de slager op de hoek, maar haal ik 'helemaal' in Belgie. 2x per jaar haal ik een 'voorraadje' voor in de vriezer, en 1 van die keren is twee dagen voor Kerstmis. Even lekker inslaan, samen met een berg lekkere zoete bladerdeegbroodjes (die daar bijna niets kosten), heerlijke carpaccio, chocolade , enz, enz. (wat ik vorig jaar dus niet lustte, maar nu wel!!)
En vannacht droomde ik niet over zoet en snoepjes, nee ik droomde over ridders en zwaarden (!)...misschien toch een jongen?
reacties (0)